Διάβασα τυχαία κάπου τη φράση ,<...κι εγώ που μπορεί να είχα σχεδιάσει αλλιώς τη ζωή...>.Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν,πως γίνεται να σχεδιάσουμε τη ζωή μας?Κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο,τι θα συμβεί μετά από λίγη ώρα.Και στην τελική κανείς δεν ξέρει το τέλος του.Ποιος ο λόγος λοιπόν να σχεδιάσουμε τις ζωές μας?Σχέδια κάνουμε για πράγματα που μπορούμε να δούμε εκείνη τη στιγμή,τα σχεδιάζουμε στο χαρτί και τα βλέπουμε.Στη ζωή πιστεύω δεν χρειαζόμαστε σχέδια.Στόχους χρειαζόμαστε και φαντασία.Έχουμε μπερδέψει τα "πρέπει" και τα "θέλω" και θεωρούμε ότι και για να πετύχουμε στη ζωή μας χρειάζεται να την σχεδιάσουμε.Αν κάναμε τις σωστές κατανομές των αναγκών με των επιθυμιών μας,πιστεύετε ότι θα χάναμε τον έλεγχο του εαυτού μας?Στόχους λοιπόν κάνουμε,γιατί τα σχέδια,όσο καλά προγραμματισμένα κι αν είναι,καταρρέουν.Δυστυχώς,αργά ή γρήγορα καταρρέουν.Αλλά δεν πειράζει.Σημασία έχει να βρούμε το δρόμο μας.Κι αν δεν κάνουμε τις λάθος επιλογές,κι δεν αν μπερδέψουμε τα "θέλω" και τα "πρέπει" μας,κι δεν αν κάνουμε την ανάγκη επιθυμία ή την επιθυμία ανάγκη,δύσκολα θα βρούμε το δρόμο μας.Ένα κοντινό μου άτομο πάντα μου λεγε τη φράση:"άλλα τι να κάνουμε και τα στραβά και τα άσχημα είναι στο παιχνίδι".Όλα τα γεγονότα στη ζωή μας,κυρίως αυτά που μας σημάδεψαν,είτε ήταν καλά είτε ήταν άσχημα ήρθαν για κάποιο λόγο.Για κάποιο λόγο ήρθαν για να μας αλλάξουν ή απλά να μας "ξυπνήσουν".Και έτσι αλλάζουμε ή καλύτερα ωριμάζουμε.Ένα παιχνίδι με τους δικούς του κανόνες είναι η ύπαρξη και η συνύπαρξη μας.Όπως υπάρχουν οι κανόνες σε ένα κανονικό παιχνίδι,πάντα υπάρχει κάποια οδηγία που θέλεις να προσπεράσεις,αλλά στο τέλος για να παίξεις και να κερδίσεις θα ακολουθήσεις κατά γράμμα τι λένε.Έτσι και στο δικό μας παιχνίδι,τη ζωή,πάντα θέλουμε να αποφύγουμε ή να προσπεράσουμε τα άσχημα και τα λάθη μας αλλά οι προϋποθέσεις είναι άλλες...
Επιμέλεια:Θάλεια Χαλεπλίδου
Επιμέλεια:Θάλεια Χαλεπλίδου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου