Πώς βλέπει ο Σύλλας Τζουμέρκας την τρανσέξουαλ «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα;
Τι έχει να πει ο Γιάννης Σακαρίδης για τις «Αλπεις», άλλη μια ακραία εκδοχή του ιδιότυπου λανθιμικού σύμπαντος; Τι σηματοδοτεί για τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο το «Σπιρτόκουτο» του τολμηρού Γιάννη Οικονομίδη;
Οι Ελληνες σκηνοθέτες δεν συνηθίζουν να μιλάνε δημόσια για ταινίες συναδέλφων τους. Ομως, τα πράγματα στο ελληνικό σινεμά έχουν αλλάξει τελευταία. Ποιος να περίμενε αυτό το μπαμ στο ελληνικό σινεμά, αυτήν τη θριαμβευτική πορεία στα μεγάλα ξένα φεστιβάλ, και μάλιστα σε εποχές όπου ο πολιτισμός θεωρείται πολυτέλεια.
Ηταν ζήτημα χρόνου το Megaron Plus να σκύψει (και) πάνω στο φαινόμενο του νέου ελληνικού σινεμά. Ετσι, την ερχόμενη Πέμπτη 7 Μαρτίου το Μέγαρο Μουσικής θα γεμίσει με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους νέους κινηματογραφιστές μας: πρωτοεμφανιζόμενοι στη συντριπτική τους πλειονότητα σκηνοθέτες που τα τελευταία 2-3 χρόνια συμμετείχαν (ή και βραβεύτηκαν) σε σημαντικά φεστιβάλ.
Η εκδήλωση (με ελεύθερη είσοδο) θα έχει τίτλο «Ελληνικό σινεμά: ρεύμα με ορίζοντα ή εφήμερη μόδα;», και οι δύο εμπνευστές και συντονιστές της, οι κινηματογραφικοί συντάκτες Γιάννης Ζουμπουλάκης και Ευάννα Βενάρδου, είχαν μια πρωτότυπη ιδέα: καθένας από τους οκτώ συμμετέχοντες θα μιλήσει για το σινεμά, με έναυσμα όχι τις δικές του ταινίες αλλά το έργο ενός συναδέλφου τους!
Αναδεικνύοντας μ' αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο τη θεματική και αισθητική ποικιλομορφία του σύγχρονου (αντάρτικου) ελληνικού κινηματογράφου και τα ετερόκλιτα στοιχεία που τον συνιστούν: ο ακραίος ερωτισμός, η αποδόμηση της «ιερής» ελληνικής οικογένειας, το focus στην Αθήνα της κρίσης και του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μια παραδοξότητα και ακρότητα στη θεματολογία, το στιλιζάρισμα, αλλά και μια συχνά αποστασιοποιημένη ματιά.
Ετσι, η Ελίνα Ψύκου, η γυναίκα της παρέας (άρτι αφιχθείσα από το Φεστιβάλ Βερολίνου), επέλεξε να μιλήσει για το «Ροζ» του Αλέξανδρου Βούλγαρη, ο Γιώργος Γεωργόπουλος για το «Attenberg» της Αθηνάς Τσαγγάρη και ο Ηλίας Δημητρίου για τον «Μαχαιροβγάλτη» του Γιάννη Οικονομίδη.
Το κινηματογραφικό «μενού» περιλαμβάνει και δύο μικρού μήκους ταινίες: τους «Τίτλους τέλους» του Γιώργου Ζώη, που βραβεύτηκε στο τελευταίο Φεστιβάλ της Βενετίας, και το «Χαμομήλι» του Νεριτάν Ζιντζιρία που σάρωσε τα βραβεία στο φετινό φεστιβάλ Δράμας και στις Νύχτες Πρεμιέρας. Θα μιλήσουν κι αυτοί για τις ταινίες που τους κεντρίζουν: ο Ζώης για το σινεμά της Εύας Στεφανή και ο Ζιντζιρία για την «Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου (που επίσης προβλήθηκε στο Βερολίνο).
Η συζήτηση με το κοινό θα επιχειρήσει να απαντήσει σ' ένα απλό ερώτημα: μπορούμε πράγματι να μιλάμε για ένα «νέο ελληνικό κύμα», μια νέα εθνική σχολή; 'Η απλώς για μια ευτυχή σύμπτωση τη στιγμή που η χώρα μας βρίσκεται στο διεθνές επίκεντρο για όλους τους λάθος λόγους;
Ενα είναι σίγουρο: οι άνθρωποι αυτοί πήραν τους φίλους τους και μια κάμερα στο χέρι και γύρισαν αυτό που τους καίει, εδώ και τώρα.
Πηγή:enet.gr
Επιμέλεια:Θάλεια Χαλεπλίδου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου