" .....Πιστεύομεν ειλικρινως ότι υπό τας σημερινάς παγκοσμίους συνθήκας και σύμφωνα προς τας παναρχαίας ελληνικάς παραδόσεις, Κράτος, το οποιον δεν είναι κράτος δικαίου, δεν ημπορει να αποκληθη πραγματικά κράτος. Διότι αποτελεί αληθως στοιχειώδη υποχρεωσιν του Κράτους όχι μόνον να μη αδικη το ίδιον τους πολίτας του, αλλά και να τους εξασφαλίζη πραγματικήν δικαιοσύνην και να τους προστατεύη από οιανδήποτε αδικίαν .....Αρχίζομεν με την σύντομον διαγραφήν της σημερινης καταστάσεως .....Και πρέπει να ομολογήσωμεν ότι τα πάντα και οι πάντες πταίουν δια την κατάστασιν αυτήν εις την οποίαν εφθάσαμεν: .........Πταίουν οι πολιτικοί άνδρες, οι οποιοι, εν πολλοις, εθεώρησαν το Κράτος ως ένα ανεξάντλητον πεδίον της κομματικης και φαυλοκρατικης των δράσεως.Πταίουν οι δημόσιοι εκεινοι υπάλληλοι, οι οποιοι απέβλεψαν προς το κράτος ως προς ένα μέσον δια την ιδικήν των συντήρησιν,δια τας ιδικάς των επιδιώξεις. Πταίουν τέλος οι ίδιοι οι Έλληνες πολιται , οι οποιοι χωρίς διαμαρτυρίαν και ισως μάλιστα με μίαν εθελόδουλον και εθελοτυφλουσαν ανεκτικότητα, αφηκαν τόσον πολύ το Κράτος να εκτραπη του πραγματικου του προορισμου......."
Απόσπασμα από το τεύχος 5. Σειρά "Όλα από την αρχή" ,
Δια να αποκτησωμεν κράτος, Αετός Α.Ε. Αθήνα, 1947.
Επιμέλεια: Μιμή Γαβριηλίδου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου