Μην πυροβολείτε τους Killers (ακόμα)
Είναι αλήθεια πως η ανακοίνωση κυκλοφορίας νέου άλμπουμ για τους Killers μόνο χαρά και ανυπομονησία προκάλεσε. Τέσσερα χρόνια δισκογραφικής απουσίας είναι αρκετά, ειδικά μετά το μέτριο “Day And Age” του 2008.
Οι προσδοκίες, τουλάχιστον οι δικές μου, ήταν μεγάλες. Δεδομένου πως οι Killers πήραν αρκετά αρνητικά μηνύματα από τον τελευταίο τους δίσκο και για τον νέο ήχο που προσπάθησαν να υιοθετήσουν, ο οποίος τελικώς μάλλον δεν τους ταίριαζε. Και παίρνοντας ως δεδομένα πως οι Killers ψάχνουν έναν νέο ήχο αλλά και στα τέσσερα χρόνια δισκογραφικής απουσίας, συμπεριλαμβανομένων και των πολλών πιθανοτήτων διάλυσης της μπάντας, οι Killers επέστρεψαν με ένα νέο άλμπουμ, το Battle Born.
Το πρώτο single που άκουσα, το “Runaways”, με ενθουσίασε εν μέρει. Αρχικά γιατί μετά από πολλά χρόνια άκουσα κάτι νέο από μία μπάντα που εκτιμώ ιδιαίτερα και κατά δεύτερον γιατί ο ήχος με παρέπεμψε στα προ “Day And Age” άλμπουμ τους. Όταν πήρα στα χέρια μου το “Battle Born” και το έβαλα να παίζει, ομολογώ πως ακούγοντας το πρώτο κομμάτι, το “Flesh And Bone”, απογοητεύτηκα. Όχι γιατί είναι απαραίτητα κακό ως κομμάτι αλλά γιατί πίστεψα στιγμιαία πως επέμειναν σε πιο ηλεκτρονικό ήχο και σε αυτό το άλμπουμ. Ωστόσο, τόσο το “Runaways” όσο και το “The Way It Was”, με διέψευσαν πανηγυρικά. Επιστρέφουν σε ένα πιο γνώριμο ύφος, σε ένα ύφος που τους πάει περισσότερο. Φυσικά δεν είναι δυνατόν να αποτινάξουν καθετί ηλεκτρονικό από τον ήχο τους, αυτό είναι δεδομένο και το περίμενα.
Ωστόσο δείχνουν πως έχουν τη διάθεση να επιστρέψουν στην παλιά τους δυναμική, ωριμότεροι ηλικιακά και μουσικά και αυτό φαίνεται πως υπερισχύει ο φυσικός ήχος παρά ο ηλεκτρονικός. Και αυτό φυσικά αποδεικνύει πως οι Killers είναι σε μία καμπή που θα προσπαθήσουν να προσδιορίσουν τον ήχο τους μία για πάντα. Και το “Battle Born” θα είναι το σταυροδρόμι, ο πειραματισμός τους σχετικά με το τι τους πηγαίνει και τι όχι. Αν πρέπει να είναι πιο κλασικοί στον ήχο τους ή αν χρειάζεται να πειραματιστούν περισσότερο με τα ηλεκτρονικά στοιχεία.
Εν τέλει, άποψη μου είναι πως πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ το οποίο πρέπει να χαρακτηριστεί με επιείκεια, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως το άλμπουμ είναι κακό. Οι Killers μας έχουν χαρίσει τρία πολύ καλά άλμπουμ και ένα πολύ μέτριο, το οποίο χρονικά συνέπεσε με την πειραματική φάση στην οποία βρίσκονταν ως προς τον ήχο τους, φάση που περνάει κάθε μπάντα. Το “Battle Born” είναι η προσπάθεια των Killers να προσδιορισθούν εκ νέου ως μπάντα. Πιστεύω πάρα πολύ στο ταλέντο τους, στη μουσική τους και θεωρώ πως όταν κατασταλάξουν θα μας χαρίσουν πολύ καλύτερα πράγματα. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να ελπίζω.
Οι προσδοκίες, τουλάχιστον οι δικές μου, ήταν μεγάλες. Δεδομένου πως οι Killers πήραν αρκετά αρνητικά μηνύματα από τον τελευταίο τους δίσκο και για τον νέο ήχο που προσπάθησαν να υιοθετήσουν, ο οποίος τελικώς μάλλον δεν τους ταίριαζε. Και παίρνοντας ως δεδομένα πως οι Killers ψάχνουν έναν νέο ήχο αλλά και στα τέσσερα χρόνια δισκογραφικής απουσίας, συμπεριλαμβανομένων και των πολλών πιθανοτήτων διάλυσης της μπάντας, οι Killers επέστρεψαν με ένα νέο άλμπουμ, το Battle Born.
Το πρώτο single που άκουσα, το “Runaways”, με ενθουσίασε εν μέρει. Αρχικά γιατί μετά από πολλά χρόνια άκουσα κάτι νέο από μία μπάντα που εκτιμώ ιδιαίτερα και κατά δεύτερον γιατί ο ήχος με παρέπεμψε στα προ “Day And Age” άλμπουμ τους. Όταν πήρα στα χέρια μου το “Battle Born” και το έβαλα να παίζει, ομολογώ πως ακούγοντας το πρώτο κομμάτι, το “Flesh And Bone”, απογοητεύτηκα. Όχι γιατί είναι απαραίτητα κακό ως κομμάτι αλλά γιατί πίστεψα στιγμιαία πως επέμειναν σε πιο ηλεκτρονικό ήχο και σε αυτό το άλμπουμ. Ωστόσο, τόσο το “Runaways” όσο και το “The Way It Was”, με διέψευσαν πανηγυρικά. Επιστρέφουν σε ένα πιο γνώριμο ύφος, σε ένα ύφος που τους πάει περισσότερο. Φυσικά δεν είναι δυνατόν να αποτινάξουν καθετί ηλεκτρονικό από τον ήχο τους, αυτό είναι δεδομένο και το περίμενα.
Ωστόσο δείχνουν πως έχουν τη διάθεση να επιστρέψουν στην παλιά τους δυναμική, ωριμότεροι ηλικιακά και μουσικά και αυτό φαίνεται πως υπερισχύει ο φυσικός ήχος παρά ο ηλεκτρονικός. Και αυτό φυσικά αποδεικνύει πως οι Killers είναι σε μία καμπή που θα προσπαθήσουν να προσδιορίσουν τον ήχο τους μία για πάντα. Και το “Battle Born” θα είναι το σταυροδρόμι, ο πειραματισμός τους σχετικά με το τι τους πηγαίνει και τι όχι. Αν πρέπει να είναι πιο κλασικοί στον ήχο τους ή αν χρειάζεται να πειραματιστούν περισσότερο με τα ηλεκτρονικά στοιχεία.
Εν τέλει, άποψη μου είναι πως πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο άλμπουμ το οποίο πρέπει να χαρακτηριστεί με επιείκεια, χωρίς ωστόσο αυτό να σημαίνει πως το άλμπουμ είναι κακό. Οι Killers μας έχουν χαρίσει τρία πολύ καλά άλμπουμ και ένα πολύ μέτριο, το οποίο χρονικά συνέπεσε με την πειραματική φάση στην οποία βρίσκονταν ως προς τον ήχο τους, φάση που περνάει κάθε μπάντα. Το “Battle Born” είναι η προσπάθεια των Killers να προσδιορισθούν εκ νέου ως μπάντα. Πιστεύω πάρα πολύ στο ταλέντο τους, στη μουσική τους και θεωρώ πως όταν κατασταλάξουν θα μας χαρίσουν πολύ καλύτερα πράγματα. Ή τουλάχιστον έτσι θέλω να ελπίζω.
