Αγαπημένε μου Άγιε ΒασίληΠέρασαν πολλά, πάρα πολλά χρόνια από τότε που έλαβες το τελευταίο μου γράμμα. Ήταν εκείνα τα Χριστούγεννα που μου χάρισες την αγαπημένη μου κούκλα την.....Μπάμπολα. Ακόμα την έχω φυλάξει, όπως φύλαξα και όλα τα παιδικά όνειρα, μιας και είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η ψυχή δεν γερνάει ποτέ. Μόνο που μπορεί καμιά φορά να κουραστεί λιγάκι. Τότε ζητάει να ξαποστάσει, να πάρει μια ανάσα. Μια τέτοια "ανάσα" είναι και αυτή η στιγμή που σου γράφω. Και μόνο που σου γράφω χαίρεται η ψυχή μου και "ξεκουράζεται".
Σίγουρα θα αναρωτιέσαι τι δώρο θα σου ζητήσω για την καινούρια χρονιά. Όπως καταλαβαίνεις δε θα είναι μια κούκλα όπως η Μπάμπολα. Είναι όμως πάμπολλα αυτά που θα ήθελα να ευχηθώ και να προσ-ευχηθώ για τη ζωή, για τους συνανθρώπους μου,για όλο τον κόσμο.Εσύ είσαι πραγματικά ο καλύτερος αποδέκτης όλων των ευχών αφού προσφέρεις πρώτα απ' όλα την ελπίδα. Μακάρι να πραγματοποιήσεις τις ευχές μου και έτσι να σταματήσει ο πόνος, ο φόβος και η θλίψη. Να είναι οι άνθρωποι χαρούμενοι και ενωμένοι. Να βαδίζουν στο δρόμο της προόδου και της προσφοράς. Να βλέπουν την "ουσία στα πράγματα", να βλέπουν με αγάπη.
Καλή Χρονιά.
