O “Οδηγός Αισιοδοξίας” μας θυμίζει μερικές ερωτικές ιστορίες που δε μοιάζουν με όλες τις άλλες. Δεν είναι όλες οι ερωτικές ιστορίες το ίδιο μηχανικό love story με πρωταγωνίστρια την Κέιτ Χάντσον- κάποιες τολμούν να σκεφτούν λίγο διαφορετικά.
Στον “Οδηγό Αισιοδοξίας” ο Μπράντλεϊ Κούπερ και η Τζένιφερ Λόρενς μοιράζονται μια σχέση απροσδόκητη: Εκείνος βγαίνει ύστερα από 8 μήνες ψυχιατρικής παρακολούθησης, επιστρέφει ξανά σπίτι του, προσπαθεί να προσεγγίσει ξανά τη γυναίκα του. Γνωρίζει εκείνη, που είναι νεότερη, αλλά συνδέεται μαζί του σε ένα επίπεδο κατανόησης που ξεπερνάει τα πάντα, και φτάνει στην ίδια την ουσία της περιθωριακής ύπαρξής τους.
Είναι λες και μόνο μαζί μπορούν να βρίσκονται σε κάποια ειρήνη.
Το πιο γοητευτικό κομμάτι της ταινίας είναι αναμφίβολα οι σκηνές που μοιράζονται οι δυο τους. (Ειδικά όταν χορεύει η Τζένιφερ Λόρενς, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.) Κάτι που μας έκανε να σκεφτούμε. Ποια άλλα περίεργα κινηματογραφικά love stories αγαπήσαμε; Θυμηθήκαμε μερικά από τα πιο περίεργα εξ αυτών.
Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται
"H Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού"
Οι lovers: O Τζόελ κι η Κλέμεντιν
Το story: Οι δυο τους γνωρίζονται κι ερωτεύονται παρότι σε πρώτη ματιά δεν φαίνονται να ταιριάζουν. Αυτό που δε συνειδητοποιούν είναι πως έχουν υπάρξει ξανά εραστές, τόσο πληγωμένοι από τον έρωτά τους που αποφάσισαν να σβήσουν ο ένας τον άλλον από τις αναμνήσεις του. Η απόλυτη ταινία για τους μετανιωμένους-αλλά-ίσως-όχι-και-τόσο εραστές, με στιγμές μεγαλείου για τον Τσάρλι Κάουφμαν στο σενάριο και τους Κέιτ Γουίνσλετ & Τζιμ Κάρεϊ σε ένα ζευγάρι που ακόμα δεν έχουμε καταλάβει πώς είναι δυνατόν να λειτουργούσε τόσο ιδανικά στην οθόνη.
Το αγόρι της διπλανής πόρτας
"Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ"
Οι lovers: Η Άννα κι ο Γουίλ
Το story: Γενικά ας παραδεχτούμε πως το 'απλό αγόρι που το ερωτεύεται η [Χ] σταρ' έχει υπάρξει αρκετά κοινή φαντασίωση, οπότε η ιστορία της σουπερστάρ Άννα Φρανκ που απλά μπήκε σε ένα βιβλιοπωλείο κι ερωτεύτηκε τον ατζαμή un-cool Άγγλο που πέτυχε μπροστά της, το έχει το κάτι της.
Ο έρωτας ως απόδραση
"Σύντομη Συνάντηση"
Οι lovers: Η Λόρα κι ο Άλεκ
Το story: Ε τώρα τι να λέμε, έχει μέσα δυστυχισμένο γάμο, έχει παράνομο δεσμό, εξομολογήσεις(;), σκηνές σε σιδηροδρομικό σταθμό, όλα τα αρχετυπικά στοιχεία εδώ είναι. Γενικά όλα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μιας συζύγου παγιδευμένης στον πιο πληκτικό γάμο του κόσμου, όταν γνωρίζει κάποιον νέο. Για όσους εύχονται να είχαν κάτι άλλο.
You're hot and you're cold
"Έξαψη"
Οι lovers: O Νεντ κι η Μάτι
Το story: Ποιο στόρι τώρα, αυτή η ταινία έχει μια από πιο καυτές ερωτικές σκηνές στην ιστορία του σινεμά. Κανείς δεν έχει αποτυπώσει ποτέ ξανά τόσο ιδανικά στην οθόνη την έννοια του 'είμαι ξαναμμένος' όσο ο Λόρενς Κάσνταν.
Μη μιλάς, δεν είναι απαραίτητο
"Jackie Brown"
Οι lovers: Η Τζάκι κι ο Μαξ
Το story: Ταραντίνο είναι, οπότε γενικά από στόρι έχει μέχρι να χορτάσεις, αλλά το ανεκπλήρωτο love story της Τζάκι Μπράουν με τον άνθρωπο στην απέναντι πλευρά του νόμου είχε έναν ερωτισμό ατμόσφαιρα αγνού, παλιομοδίτικου νουάρ. Δε χρειάζονταν καν λέξεις. Το περπάτημά της προς εκείνον, το φιλί πριν το αντίο, απλά υπέροχο. Επειδή μερικές φορές οι πιο ερωτικές ιστορίες μπορούν διαδραματίζονται στο περιθώριο μιας ταινίας. Δίχως λόγια, δίχως καν εικόνα. Ταραντίνο είσαι.
Κουκλάκια!
"Η Νύφη του Τσάκι"
Οι lovers: Ο Τσάκι και η Τίφανι
Το story: Ο Τσάκι, η κούκλα του σατανά, βρίσκει γκόμενα. Πόσο γλυκό!!1! Ένα εναλλακτικό "Toy Story", θα μπορούσε κάποιος να πει, πριν συνεχίσει ό,τι έπινε.
King of the world
"Κινγκ Κονγκ"
Οι lovers: Ο Κινγκ Κονγκ και η Αν.
Το story: Εντάξει, όταν λέμε love story δεν εννοούμε ακριβώς ότι... Εχμ... Δηλαδή κοίτα, ο τεράστιος γορίλας που έρχεται στη μεγάλη πόλη όντως την πατάει υπό μία έννοια επειδή πόνεσε για τον έρωτά του... Τελοσπάντων, άστο, ναι, αυτό είναι. Ακόμα κι ο Κινγκ Κονγκ την πάτησε φίλε, ποιοι είμαστε εμείς δηλαδή. "Ήταν η ομορφιά που σκότωσε το τέρας." Πες τα ρε Τζακ Μπλακ.
Οι μεγάλες αγάπες πάνε στον παράδεισο
"The Fountain"
Οι lovers: Ο Τομ κι η Ίζι
Το story: Εμπφ, πώς το περιγράφεις αυτό τώρα; Γενικά για την εμψυχωτική φάση της αγάπης που είναι αιώνια, αυτή είναι η ταινία σου. Ο Τόμι προσπαθεί να σώσει την Ίζι (ή να αποδεχτεί την αναπόφευκτη απώλεια) και βιώνει αυτή τη διαδικασία μέσα από ενσαρκώσεις του(ς) στο μέλλον και στο παρελθόν. Τελοσπάντων, η ουσία είναι ότι υπάρχει μια σοβαρή πιθανότητα στο τέλος να έχουν ανατριχιάσει και οι κάλτσες σου. Α, κι ο Κλιντ Μανσέλ αν μπορεί να γράψει τη μουσική για τη ζωή μου, ευτυχής θα ήμουν.
This is not a love song
"(500) Days of Summer"
Οι lovers: Ο Τομ και η Σάμερ
Το story: Ή μάλλον όχι και τόσο. Γιατί όπως λέει κι η πρώτη φράση της ταινίας, αυτό δεν είναι ένα love story. Επιτέλους εμφανίστηκε και μια ρομαντική κομεντί που είχε τη δύναμη να μιλήσει για τις μεγάλες αλήθειες, δίχως να τις απαλύνει με (πολλή) ζάχαρη. Για όσους πληγώθηκαν ή απογοητεύτηκαν και ψάχνουν ένα στήριγμα. Έστω και φανταστικό.
Big in Japan
"Χαμένοι στη Μετάφραση"
Οι lovers: Ο Μπομπ κι η Σάρλοτ
Το story: Πώς νιώθεις κάποιες φορές εντελώς χαμένος και βρίσκεις μια κουφή σύνδεση και κατανόηση στο πλέον απίθανο σημείο, με τον πλέον απίθανο άνθρωπο; Είναι φανταστικό όταν συμβαίνει αυτό. (Ειδικά αν ο πλέον απίθανος άνθρωπος μοιάζει με τη Σκάρλετ Γιόχανσον φυσικά.) Έχουμε κι ονομασία για αυτές τις στιγμές πλέον: Suntory Time. Ευχαριστούμε Σοφία Κόπολα και Μπιλ Μάρεϊ και Σκάρλετ, για ένα από τα ωραιότερα μη-love story που έχουμε δει. Για τις λέξεις που κάποιες φορές δε χρειάζεται καν να ακούσεις.
Μαμά, γερνάω
"The Curious Case of Benjamin Button"
Οι lovers: Ο Μπέντζαμιν κι η Ντέζι
Το story: Το απόλυτο love story για εκείνους που αισθάνονται πως κατευθύνονται σε αντίθετες τροχιές. Εντάξει, εδώ το πήραμε κάπως υπερβολικά κυριολεκτικά το ζήτημα, αλλά ναι, συγκινητικό σε κάθε περίπτωση. Ο Μπέντζαμιν, ως γνωστόν, γερνάει αντίστροφα, που σημαίνει πως αρχικά είναι υπερβολικά γέρος για την Ντέζι, και τελικά είναι υπερβολικά νέος γι'αυτήν. Η φευγαλέα στιγμή τελειότητας είναι κάπου στα μισά. Αλλά μήπως κάπως έτσι δεν είναι πάντα;
Το love story μιας ζωής
"Before Sunrise" / "Before Sunset" / "Before Midnight"
Οι lovers: Ο Τζέσι κι η Σελίν
Το story: Μάλλον δεν ήταν η αρχική πρόθεση των Ήθαν Χοκ, Ζιλί Ντελπί και Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ να απλώσουν αυτή την ιστορία σε μια τριλογία που εκτείνεται σε τρεις δεκαετίες, αλλά είναι φανταστικό ότι εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα. Γιατί ένα απλό boy-meets-girl love story (συναντιούνται μια νύχτα στη Βιέννη, ανταλλάζουν ρομαντικά λόγια, χωρίζονται με μια υπόσχεση) έφτασε να αγγίζει πράγματα πολύ μεγαλύτερα, κοιτάζοντας με θάρρος και ειλικρίνεια πίσω από τον ρομαντισμό, εξερευνώντας την αγάπη και τον έρωτα σε βάθος χρόνου. Χρόνων. Δεκαετιών. Το τρίτο μέρος της ταινίας, σε ελληνική συμπαραγωγή μάλιστα, μόλις έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Σάντανς και αναμένεται αργά ή γρήγορα και στις δικές μας αίθουσες. Ρετάλια θα γίνουμε πάλι, αλλά χαλάλι.