Για λόγους καθαρά προσωπικής αισθητικής και όχι ιδεολογικοπολιτικές, κοινωνικοθρησκευτικές κ.α αγκυλώσεις, γουστάρω την όποια γιορτινή ατμόσφαιρα. Από το απλό πανηγύρι της γειτονιάς ως τους εορτασμούς για το millenium, από την όποια αθλητική ''διάκριση'' ως τις κλασσικές εθνικές επετείους είμαι εντός! Έτσι μπαίνω στην ουσία - ή έτσι θέλω να πιστεύω! Εξαπανέκαθεν έβρισκα ελκυστικά τα χριστουγεννιάτικα προεόρτια - πόσο μάλλον, την εποχή που ήμουν πιτσιρικάκι και έλεγα τα κάλαντα! Έβγαζα τότε αξιόλογο χαρτζιλίκι,κατέβαινα στο κέντρο και σήκωνα όλη την αγορά στο πόδι! Αγόραζα και καμιά εικοσαριά χριστουγεννιάτικες κάρτες , έτσι για τη γλυκήτητα της κίνησης και χαιρόμουν απλά και μόνο στη θέα από τα εκατοντάδες λαμπιόνια παντού γύρω μου.. Τότε βέβαια ήμουν παιδάκι -σήμερα και καλά μας βαραίνει κάπως ο χρόνος και νιώθουμε θλίψη καθώς βαδίζουμε στην παγωνιά (ανεξαρτήτως καιρού) των δρόμων του εκάστοτε Διδυμοτείχου, με τα κλειστά, άδεια ή ανύπαρκτα μαγαζιά και τους ανθρώπους που τριγυρνούν χωρίς (ουσιαστικά) να υπάρχουν. Αλλά όχι , κάπου εδώ είναι που δε θα σ' αποτρέψει το οικονομικό σφήξιμο από αυτά που έκανες μια ζωή - να γυρνάς στους δρόμους χαμογελώντας γι' αυτά τα εκατοντάδες λαμπάκια γύρω σου, να ψάχνεις με χαρά τα δώρα για τους αγαπημένους σου ανθρώπους, να στολίζεις απ' άκρη - σ' άκρη το σπίτι και να το
καμαρώνεις - και ας τα μαγαζιά που ήξερες λιγοστεύουν .. και ας οι άνθρωποι γύρω σου είναι βυθισμένοι στη μιζέρια...who cares...It's Christmas time!! Θα συνεχίσω να εύχομαι λοιπόν καλά χριστούγεννα, με ύφος τουλάχιστον χαζοχαρούμενο ....μέχρι να περνάει κρίση ακόμη και το
γιουσουρούν ...