Είμαστε οι επιλογές μας ή απλά είμαστε αποτέλεσμα κάποιων τυχαίων γεγονότων που συναντάμε καθημερινά?Αρχικά,δε πιστεύω στις συμπτώσεις.Όλα είναι θέμα επιλογών.Επιλογές που καθορίζουμε εμείς και όχι αυτές εμάς.Από 'κει και πέρα τα κίνητρά του καθενός είναι αυτά που αλλάζουν.Και ίσως τελικά,αυτό που καθορίζει τις επιλογές του κάθε ατόμου να είναι η αυτογνωσία που έχει.Το να ξέρεις ποιος είσαι καθορίζει και τις αποφάσεις σου.Δεν υπάρχει καλή ή κακή απόφαση,αλλά η σωστή και η λάθος.Σε καμία από τις δυο περιπτώσεις δεν βγαίνεις χαμένος εφόσον το επέλεξες εσύ.Έτσι μόνο μπορείς να ξεφύγεις από τα πλαίσια μιας κατευθυνόμενης κοινωνίας,αποφασίζοντας εσύ για τον εαυτό σου και συνεπώς και για την κοινωνία που ζεις.Ο φόβος,ο φόβος για τη μοναξιά,ο φόβος για την απόρριψη,ο φόβος του λάθους,ο φόβος του να μην κριθούμε λάθος είναι αυτός που μας οδηγεί στο συμβιβασμό και στο να παραμελήσουμε τις επιλογές μας.Αν εξαλείψουμε όλους αυτούς τους φόβους τότε και οι επιλογές μας θα είναι ελεύθερες.Πόσο εύκολο όμως είναι αυτό?Αν ήταν τόσο εύκολο θα ζούσαμε μια ιδανική ζωή.Ποιος δεν θέλει μια ιδανική ζωή?Μήπως είμαστε τόσο μαζοχιστές ή απλά βολευόμαστε σε μέτριες καταστάσεις,που τελικά οδηγούν σε αδιέξοδο?
