Είναι εύκολο να δημιουργείς και να διατηρείς την προσωπική σου δυστυχία. Καθημερινά να χρησιμοποιείς ρήματα όπως: βαριέμαι (βαρέθηκα, θα βαρεθώ κλπ), δεν αντέχω, ψυχοπλακώνομαι. Επίσης είναι εύχρηστες οι εκφράσεις: "είναι όλα βαρετά", " δεν είμαι καλά" κλπ.'Οταν περάσεις ένα μάθημα αμέσως να σκεφτείς ότι έχεις και άλλα πολλά οπότε....μην χαίρεσαι. Όταν ξεκινήσεις μια σχέση, όσο καλοί κι αν είναι οι οιωνοί εσύ πάντα μπορείς να σκέφτεσαι ότι δεν θα προχωρήσει ή ότι θα σε εγκαταλείψει και έτσι να διατηρείς την ανασφάλεια και τη δυστυχία σου.Στην περίπτωση που σε καλέσουν σε ένα πάρτυ αμέσως μπορείς να σκεφτείς πόσο χάλια θα περάσεις αφού δεν θα έχεις γνωστούς και φίλους, δεν έχεις και τι να φορέσεις, δεν ξέρεις τι δώρο να πάρεις....Το πρωί όταν ξυπνάς ό,τι καιρό και να έχει μπορείς εύκολα να νιώσεις δυσαρεστημένος: βροχή και κρύο, δύσκολη μετακίνηση αλλά και ο καλός καιρός και ήλιος είναι για βόλτα και καφέ και εσύ έχεις μάθημα, άρα και πάλι δυστυχία.Στη βραδινή έξοδο τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Θα βρεις πολλούς λόγους να γκρινιάξεις: "δεν έχω λεφτά για ποτό", " όλο τα ίδια κάνουμε", "όπου και να πας θα δεις τις ίδιες φάτσες". Με τους γονείς δεν θα δυσκολευτείς καθόλου. Αποτελούν μόνιμη πηγή δημιουργίας ενοχών, προβληματισμού και εκνευρισμού. Αντηχεί στα αυτιά σου διαρκώς ένα "μην"( μην αργείς, μην ξενυχτάς, μην πίνεις, μην αντιμιλάς.....)Είναι πραγματικά εύκολο να δημιουργείς την προσωπική σου δυστυχία. Αλλά μήπως στη ζωή έχει πιο ενδιαφέρον να προσπαθείς για το δύσκολο;